Ik ga graag naar de bioscoop. Altijd al gedaan. Zelfs als ik naar een animatiefilm ga met een kleine uk, dan nog ben ik kandidaat. Vrienden en familie kennen mijn voorkeur, en geven mij af en toe vouchers voor een filmbezoek cadeau. Handig, want voucher afgeven en binnen. Althans dat dacht ik. Niet zo bij Kinepolis onlangs. 'Oh, u heeft een film gekozen die in 3D wordt uitgezonden, dat is dan 4 euro extra', vertelde de dame aan de kassa bij mijn laatste bezoek.
Kijk, ik vind een 3D-film, en bijhorend brilletje, wel leuk voor een educatieve film van een half uur. Of in een IMAX of ander oord. Ook al werd die IMAX in het Brusselse Kinepolis-complex (vlakbij het Bruparck) eind 2005 wel gesloten. Maar als langspeelfilm vind ik het concept minder geslaagd. Nu ja, ieder zijn mening. Les goûts et les couleurs ne se discutent pas, vertelde mijn grootmoeder altijd. Waar ik wel een probleem mee heb, is het gebrek aan keuze. Het is 3D en zal alleen 3D zijn omdat Hollywood of Kinepolis dat beslist heeft. Ik kijk al uit naar de volgende film die de kleine uk heeft uitgekozen. En bij de twee versies ervan zie ik telkens het 3D-logo.
Ook de commerciële plannen met de dertigers - mijn categorie dus - die nog eens van een rustige en popcornloze filmavond willen genieten, vind ik opmerkelijk. Een idee dat blijkbaar van Nederland komt overwaaien, zo las ik onlangs in De Standaard. Dat vond ik, eerlijk gezegd, nogal ironisch. Eerst jaag je als bioscoopuitbater jarenlang de 'echte' filmliefhebber de zalen uit, omdat hij zich blauw ergert aan al dat gesmak, geslurp en gekraak. En om ze terug te winnen, kom je met 'rustige' filmavonden op de proppen. Voor een paar euro's extra, dat spreekt.
Ook Kinepolis overweegt het idee van de rustige filmavond. Maar er is blijkbaar nog meer op til. 'We evolueren wereldwijd naar dergelijke serviceformules', vertelde de Kinepolis-manager in de krant. 'In Londen en Berlijn zijn ze al jaren bezig met voorstellingen waar ook bediening bij komt kijken. Geen chips en cola, maar schuimwijn en sushi', las ik verder. Dat belooft.
Overigens kan je in de filmzaal tegenwoordig ook al lang niet meer kiezen waar je gaat zitten. Er wordt je een plaats toegewezen. Het gaat om genummerde plaatsen, ook al hou ik me daar zelf zelden aan. Ik ben een van die zonderlingen die helemaal in de film wil zitten, en dus op een van de voorste rijen. En het liefst van al wil ik zo'n luidruchtig smakkende en slurpende bende vermijden. Dat strookt zelden met de plaatsen die Kinepolis mij toebedeelt.
Ook op Facebook duikt veel ongenoegen op. De 'Fuck de Kinepolis Pauze tijdens de film' haalt intussen al zowat 1.500 deelnemers. Opmerkelijk is dat de 'echte' Kinepolis-fanpages, mogelijk opgezet vanuit de organisatie zelf, doorgaans minder leden hebben dan de 'klaaggroepen'.
De groep probeert er ook wel op in te spelen en communiceert ook meer en beter dan vroeger, maar voorlopig werkt Facebook eerder nefast voor Kinepolis. Zo is er nog de 'Pour que KINEPOLIS soit accessible aux personnes a mobilité réduite'-groep op Facebook. Of de 'KINEPOLIS OVERDRIJFT!!!'-groep, met een beperkt aantal leden.
Maar de 'place to be' voor al uw Kinepolis-ongenoegen is de 'Kinepolis gaat erover' Fanpage, die vandaag fungeert als soort van virtuele vakbond van Kinepolis-klanten. De groep bereikte op Facebook intussen al 42.289 leden heeft. Ik overweeg alvast een lidmaatschap.
