Is Chatroulette de nieuwe Facebook?

Volgens de ene de nieuwste online hype sinds Facebbok. Volgens mij is ChatRoulette, het online netwerk van een 17-jarige Russische student eerder een freakshow. ChatRoulette laat gebruikers toe willekeurig videocontact te maken met vreemden. Zoals de naam het duidelijk maakt wil de site mensen aan elkaar voorstellen die niets over elkaar weten en kijken wat dan gebeurt...

Na te zijn ingelogd krijgen gebruikers via hun webcam een willekeurige andere gebruiker te zien. Ze kunnen met die persoon chatten of gewoon op ‘next' klikken, waarna andere mensen tevoorschijn komen. Een webpalet van vreemde en wonderbaarlijke deelnemers - velen onder hen naakt- hebben de site in een handomdraai omgetoverd tot een globale freakshow.

Een nieuwe Facebook wordt Chatroulette niet. Daarvoor is hij te weird, maar hij bevestigt wel de opmars van cideoconferencing en video chat in het bijzonder. Want intussen heeft menige laptop een ingebouwde camera. Ondertussen is ChatRoulette uitgegroeid tot een megahit. Meer dan 20.000 gebruikers loggen dagelijks in; de site draait op 7 high-end servers die in Duitsland worden gehuurd. De site, die vorig jaar werd gelanceerd met zo'n 300 gebruikers, ging pas goed van start toen hij werd vermeld in het het New York Magazine en op zender ABC.

De ervaring van blogger Jason Kottke schreef over zijn ChatRoulette-ervaring wil ik jullie niet onthouden: "Ik zag verschillende mensen drinken, mannen die me onmiddellijk van het scherm haalden toen ze zagen dat ik geen vrouw was, meisjes die afhaakten toen ze me zagen en duidelijk aangaven dat mijn uiterlijk een afknapper was, drie koppels die het met elkaar deden en 11 'erect penises'"

WVi/Express

De buzz rond Google Buzz

Het nieuws circuleerde al een dag en gisterenavond zat de configuratie eindelijk in mijn eigen Gmail account: Google Buzz. De tool maakt onderdeel van Googles e-maildienst Gmail en biedt de gebruiker de mogelijkheid korte berichten online te zetten die door anderen van commentaar voorzien kunnen worden. Daarmee breidt Google zijn eigen e-maildienst uit met socialenetwerkfuncties.

De sociale dienst ondersteunt enkele bekende webdiensten: Picasa, Google Reader, YouTube, Flickr, Blogger en Twitter. Er zal op Google Buzz ook inhoud van niet-Google-sites, zoals Twitter, gedeeld kunnen worden. In de toekomst wordt dat aanbod uitgebreid en zullen ontwikkelaars hun eigen ‘applicaties’ kunnen ontwikkelen.

Echt wild was ik er niet van toen ik gisterenavond van de Buzz proefde. De dienst is misschien handig, maar voegt op zich niet veel toe aan wat we al hebben. Akkoord er is een link met Twitter en YouTube en we kunnen onze status meegeven. Maar zaten we daar nu echt op te wachten? Erg intuïtief vind ik de interface nu ook weer niet. U kent het wel: het ‘is het dit maar-fenomeen’

Het probleem bij Google ligt volgens mij ook op iets groter niveau: het is geen ‘sociaal bedrijf’. Want ondanks de aandacht voor sociale media de laatste jaren is de gigant er nooit in geslaagd om een antwoord te bieden op dit fenomeen. Zo waren er in het verleden bijvoorbeeld Orkut, Dodgeball en Jaiku: Google-diensten die veelbelovend starten, maar uiteindelijk vaak een stille dood stierven. Het is nog maar de vraag of Google er deze keer wel zal slagen in het opzetten van zijn sociaal netwerk.

Google heeft ook altijd erg argwanend gekeken naar het succes van Facebook, las ik onlangs nog eens uitvoerig in het boek ‘Planet Google’. Want al die miljoenen Facebook-gebruikers bevinden zich in een virtuele variant van een ommuurde tuin, moeilijk grijpbaar voor Googles zoekresultaten. Zeker nu Facebook met een eigen e-maildienst op de proppen komt, wordt men op de Google Campus toch wat zenuwachting.

iPad: derde keer, slechte keer?

Enkele dagen geleden mocht ik voor Radio 1 enkele voorbeschouwingen geven op de lancering van de iPad. Toen ging men er overigens nog vanuit dat het om de iSlate ging.

De iPad is een interessant en vernieuwend product voor een toegankelijke prijs. Er zullen er zeker miljoenen van worden verkocht. Voor elk ander bedrijf en op elk ander moment geldt dat als een hit. Maar van Apple op het hoogtepunt van zijn succes wordt meer verwacht: een revolutionaire doorbraak die de wereld verandert. Het is dan ook zeer de vraag of Apple hetzelfde teweeg kan brengen als wat het met de iPhone en de iPod deed. Ik durf het alvast sterk te betwijfelen.