Het een weekje Paul Verhoeven. Eerst de biografie van de bekende Nederlandse regisseur doorgenomen, die toch zowat 400 pagina's telt en het kronkelige parcours van de intussen zeventig jarige Verhoeven mooi vertelt. In het boek passeren onder andere Michael Douglas, Jan de Bont, Rutger Hauer, Kyle MacLachlan, Sharon Stone en scenarist Joe Eszterhaz aan bod. Verhoeven heeft het dan ook echt gemaakt in Hollywood, al kregen zijn laatste films veel kritiek en bleef het grote publiek weg.
En gisteren was op Nederland 1 Zwartboek, de oorlogsthriller die Verhoeven een drietal jaar geleden in Nederland, bij wijze van comeback, regiseerde. Zwartboek is een meer dan behoorlijke film, die op een knappe manier de complexiteit van een oorlog weergeeft. Geen stereotiepe en door en door zwartslechte Duitsers. Maar veel grijs en nuance, wat voor de film pleit. Net zoals veel andere films toont het de rauwe realiteit die, in dit geval, bij een oorlog komt kijken. Ook al wordt dit niet altijd evenveel gewaardeerd.
Zwartboek is een film waarin hij op knappe wijze de effecten van Hollywood weet te mixen met de diepgang van de Europese cinema. Veelzijdige regisseur is die Verhoeven overigens wel, want je zal maar in één mensenleven tegelijk Spetters, Turks Fruit, Total Recall, Basic Instinct, Showgirls, Hollow Man én Zwartboek maken. Zijn Wikipedia-pagina is alvast een stuk uitgebreider dan de meeste Vlaamse regisseurs.
