Second Life is dood. Ik schreef er zelf al over ongeveer een jaar geleden. Echt mainstream is het nooit geworden. Van de zogenaamd 10 miljoen leden die er ooit zijn komen kijken, zijn de meeste vermoedelijk nooit teruggekomen. De drempel was ook te hoog, zowel technologisch als qua prijs. Iemand die ooit zijn eigen villa uitbate in Second Life vertelde me ooit eens dat hij maandelijks 500 euro betaalde. En bovendien had het universum, in tegenstelling tot echte online games geen spelregels. Dat kan meevallen, maar kan ook tegenvallen.
De dood van Second Life en the big next thing was het thema van een interview dat ik vandaag met Radio1 en hun programma 'De Ochtend' had. Het was al om kwart voor zeven 's ochtends. Dat was toch een beetje vroeg, al viel het al bij al wel mee. Vier minuten zijn ook niet lang. Vooraleer je echt op dreef raakt en helemaal wakker bent, moet je al stoppen.
Vooral op de vraag wat de 'nieuwe Facebook' zou worden, moest ik het antwoord schuldig blijven. Ook mijn collega's op de redactie, vonden niet meteen iets wat dezelfde impact zou hebben. Facebook is Facebook, en een eventuele opvolger zal in elk geval in dezelfde lijn liggen: het delen van vanalles met vrienden. Buiten Twitter kan ik me geen naam voor de geest halen, en net die ben ik dan nog vergeten te melden (ook al zie ik die niet als Facebook-vervanger).
Wat ik in die korte tijd ook vergat te vermelden, is dat de toekomst misschien wel in de Location Based-diensten zit. Dus niet alleen wat ben ik op dit moment aan het doen, maar waar ben ik dat aan het doen.
Maar toch. Facebook is niet zoals MySpace of Second Life. Het is een blijver. Zoals YouTube en Google dat ook zijn. Tenminste: als ze hun rekeningen kunnen blijven betalen.
