Sunday, January 18, 2009

Halo Shrek



Het was eind 2001. De as van het WTC smeulde nog na en Jeffrey Katzenberg , CEO van filmmaker DreamWorks Animation, zat met de handen in het haar. Het vervolg op zijn succesvolle animatiefilm Shrek zat in het slop. De schaarse werkkrachten waren elders in de VS aan de slag. Reizen bleek na 9/11 ineens gevaarlijk.

De wanhoop bij Dreamworks bleek uiteindelijk de komst van een nieuw videovergadersysteem dat mensen over de hele wereld bijeen bracht alsof ze op enkele meters van mekaar zaten. Het productiebedrijf had zich namelijk tot HP gewend en samen ontwikkelden ze Halo, een concept dat virtueel vergaderen mogelijk maakte.

Ik zag het systeem de voorbije zomer aan het werk bij HP in Silicon Valley (in een videoconferencing met iemand uit Houston), en was aangenaam verrast hoe nauw virtueel vergaderen vandaag al bij echt vergaderen aanleunt. Ook het Polycom-systeem dat Easynet aanbood was netjes, al vond ik Halo een tikkeltje verfijnder. Met dank aan een groene kindervriend met grappige oortjes.

Saturday, January 3, 2009

De nieuwjaarskaart van de bankdirecteur

'Kijk eens. We kregen dit jaar een nieuwjaarskaart van onze bank. Een kussende sneeuwman' Het was bij een goede vriend van me. Ik hoorde het terloops tijdens een van die eindejaarsbezoeken. Al vonden ze het het tegelijk ook wel vreemd dat net de bankdirecteur een kerskaart stuurde. 'Dat had ie nog nooit gedaan. Ze hebben daar waarschijnlijk wat goed te maken'.

De weg van het vertrouwen is echter nog lang. Er ligt nog een hoop werk. Bijna geen enkel bankdossier in ons land, dat vorig jaar de kop opstak, is opgelost. De tienduizenden personeelsleden van Fortis zitten al weken in het ongewisse, net zoals de klanten van de IJslandse bank Kaupthing.

Als de banken dan echt het vertrouwen willen opkrikken, dan denken ze tegelijk best ook eens aan online banking. Met de regelmaat van de klok steken er berichten op dat internetcriminelen rekeningen hebben gekraakt. Maar als je als journalist die banken belt, krijg je bitter weinig commentaar. Terwijl er bijna 3 miljoen Belgen aan online banking doen, en die mogen heus wel weten wat er mis is.

De reden voor al dat stilzwijgen spreekt voor zich: banken zijn er als de dood voor dat hun klanten hun vertrouwen in internetbankieren verliezen en allemaal terug naar hun kantoor komen. Want die filialen hebben ze intussen allemaal wel afgebouwd.

Misschien toch eens naar Nederland kijken. Daar startten de Nederlandse banken recent met een campagne - 3 x kloppen - om hun klanten te wijzen op de mogelijke gevaren van internetbankieren. De campagne spoort de internetgebruiker aan om bij online transacties drie dingen in het oog te houden: zijn internetbeveiliging, de website van de bank zelf en het verloop van de transacties.

De Belgische banken vonden zo'n gezamenlijke sensibilisatie niet nodig, hebben ze mij indertijd verteld. OK, met wat geluk vind je op hun respectieve websites wat informatie over internetbeveiliging. Maar het blijft allemaal erg versnipperd en vrijblijvend. En liefst zo beperkt mogelijk, lijkt het me wel.

Ik vrees dus dat er, over de ganse lijn, meer zal nodig zijn om het geschonden vertrouwen in banken op te krikken. Wat meer informatie en wat beter communiceren - zeker voor sommige banken - zou al helpen. Een kussende sneeuwman zal het verschil niet maken.

Friday, January 2, 2009

Zwartboek

Het een weekje Paul Verhoeven. Eerst de biografie van de bekende Nederlandse regisseur doorgenomen, die toch zowat 400 pagina's telt en het kronkelige parcours van de intussen zeventig jarige Verhoeven mooi vertelt. In het boek passeren onder andere Michael Douglas, Jan de Bont, Rutger Hauer, Kyle MacLachlan, Sharon Stone en scenarist Joe Eszterhaz aan bod. Verhoeven heeft het dan ook echt gemaakt in Hollywood, al kregen zijn laatste films veel kritiek en bleef het grote publiek weg.

En gisteren was op Nederland 1 Zwartboek, de oorlogsthriller die Verhoeven een drietal jaar geleden in Nederland, bij wijze van comeback, regiseerde. Zwartboek is een meer dan behoorlijke film, die op een knappe manier de complexiteit van een oorlog weergeeft. Geen stereotiepe en door en door zwartslechte Duitsers. Maar veel grijs en nuance, wat voor de film pleit. Net zoals veel andere films toont het de rauwe realiteit die, in dit geval, bij een oorlog komt kijken. Ook al wordt dit niet altijd evenveel gewaardeerd.

Zwartboek is een film waarin hij op knappe wijze de effecten van Hollywood weet te mixen met de diepgang van de Europese cinema. Veelzijdige regisseur is die Verhoeven overigens wel, want je zal maar in één mensenleven tegelijk Spetters, Turks Fruit, Total Recall, Basic Instinct, Showgirls, Hollow Man én Zwartboek maken. Zijn Wikipedia-pagina is alvast een stuk uitgebreider dan de meeste Vlaamse regisseurs.