Thursday, August 27, 2009

Evi op Google



De reclamespot van Telenet, met een naakte Evi Hanssen in een hoofdrol van enkele seconden, wordt gretig opgevraagd via Google. Evi troeft op Google.be zelfs Britney Spears en Paris Hilton af. En dat wil wat zeggen.

Uit analyse in Google Trends, dat de gebruikte zoektermen in Google in kaart brengt, blijkt dat Evi Hanssen als zoekterm de voorbije week regelmatig opdook in de zoekmachine. Dat had natuurlijk alles te maken met de nieuwe reclamespot van Telenet. Want de boodschap van de spot (zie onder) is duidelijk: wie een digicorder in huis haalt, kan programma's pauzeren en terugspoelen, en als hij goed kijkt dus ook een naakte Evi Hanssen tussen olifanten zien rondlopen.

Uit Google Trends (zie onder) bleek dat op moment van de bekendmaking van de spot het zoekvolume naar de naam van de VTM-presentatrice met factor vijftien tot twintig toenam. Hiermee doet Evi het in ons land sinds kort zelfs beter dan Britney Spears en Paris Hilton, die al jaren traditioneel hoog eindigen als zoekterm op Google.

Thursday, August 20, 2009

'Dat photoshoppen we wel '



'Van bekende Hollywood-sterren zie je slechts twee soorten foto's. Er zijn de paparazzifoto's, die meestal ongemerkt tot stand komen. En anderzijds heb je de foto's die in een studio-omgeving zijn genomen. Maar die worden nagenoeg altijd digitaal herwerkt.' De uitspraak komt van Dylan Jones, uitgever van het Britse mannenblad GQ. De man deed die bewering naar aanleiding van een rel waarin zijn tijdschrift onlangs was beland. Actrice Kate Winslet had geklaagd over haar foto op de cover van GQ. Het beeld was, volgens Winslet, zodanig bewerkt dat haar benen op papier ongeveer een derde dunner waren dan in werkelijkheid.

Het voorbeeld van Winslet deed veel stof opwaaien, maar tegelijk werd nog maar eens bevestigd dat beeldmanipulatie gemeengoed is. Nog maar pas is de nieuwe Chanelcampagne voor het parfum Coco Mademoiselle vrijgegeven, of er wordt alweer druk gespeculeerd over de boezem van actrice Keira Knightley (zie onder). Zij die het kunnen weten, zijn er zeker van dat de borsten van de steevast graatmagere Britse digitaal werden bijgewerkt en vergroot. Vorige week kwam ik al zappend langs de rode loper met een reportage van een shoot van Veronique De Cock. 'Ik weet dat ze al een dagje ouder wordt maar de oneffenheden photoshoppen we wel weg', vertelde de opdrachtgever doodleuk.

Sunday, August 9, 2009

Het 3D-gevoel van Kinepolis




Ik ga graag naar de bioscoop. Altijd al gedaan. Zelfs als ik naar een animatiefilm ga met een kleine uk, dan nog ben ik kandidaat. Vrienden en familie kennen mijn voorkeur, en geven mij af en toe vouchers voor een filmbezoek cadeau. Handig, want voucher afgeven en binnen. Althans dat dacht ik. Niet zo bij Kinepolis onlangs. 'Oh, u heeft een film gekozen die in 3D wordt uitgezonden, dat is dan 4 euro extra', vertelde de dame aan de kassa bij mijn laatste bezoek.

Kijk, ik vind een 3D-film, en bijhorend brilletje, wel leuk voor een educatieve film van een half uur. Of in een IMAX of ander oord. Ook al werd die IMAX in het Brusselse Kinepolis-complex (vlakbij het Bruparck) eind 2005 wel gesloten. Maar als langspeelfilm vind ik het concept minder geslaagd. Nu ja, ieder zijn mening. Les goûts et les couleurs ne se discutent pas, vertelde mijn grootmoeder altijd. Waar ik wel een probleem mee heb, is het gebrek aan keuze. Het is 3D en zal alleen 3D zijn omdat Hollywood of Kinepolis dat beslist heeft. Ik kijk al uit naar de volgende film die de kleine uk heeft uitgekozen. En bij de twee versies ervan zie ik telkens het 3D-logo.

Ook de commerciële plannen met de dertigers - mijn categorie dus - die nog eens van een rustige en popcornloze filmavond willen genieten, vind ik opmerkelijk. Een idee dat blijkbaar van Nederland komt overwaaien, zo las ik onlangs in De Standaard. Dat vond ik, eerlijk gezegd, nogal ironisch. Eerst jaag je als bioscoopuitbater jarenlang de 'echte' filmliefhebber de zalen uit, omdat hij zich blauw ergert aan al dat gesmak, geslurp en gekraak. En om ze terug te winnen, kom je met 'rustige' filmavonden op de proppen. Voor een paar euro's extra, dat spreekt.

Ook Kinepolis overweegt het idee van de rustige filmavond. Maar er is blijkbaar nog meer op til. 'We evolueren wereldwijd naar dergelijke serviceformules', vertelde de Kinepolis-manager in de krant. 'In Londen en Berlijn zijn ze al jaren bezig met voorstellingen waar ook bediening bij komt kijken. Geen chips en cola, maar schuimwijn en sushi', las ik verder. Dat belooft.

Overigens kan je in de filmzaal tegenwoordig ook al lang niet meer kiezen waar je gaat zitten. Er wordt je een plaats toegewezen. Het gaat om genummerde plaatsen, ook al hou ik me daar zelf zelden aan. Ik ben een van die zonderlingen die helemaal in de film wil zitten, en dus op een van de voorste rijen. En het liefst van al wil ik zo'n luidruchtig smakkende en slurpende bende vermijden. Dat strookt zelden met de plaatsen die Kinepolis mij toebedeelt.

Ook op Facebook duikt veel ongenoegen op. De 'Fuck de Kinepolis Pauze tijdens de film' haalt intussen al zowat 1.500 deelnemers. Opmerkelijk is dat de 'echte' Kinepolis-fanpages, mogelijk opgezet vanuit de organisatie zelf, doorgaans minder leden hebben dan de 'klaaggroepen'.

De groep probeert er ook wel op in te spelen en communiceert ook meer en beter dan vroeger, maar voorlopig werkt Facebook eerder nefast voor Kinepolis. Zo is er nog de 'Pour que KINEPOLIS soit accessible aux personnes a mobilité réduite'-groep op Facebook. Of de 'KINEPOLIS OVERDRIJFT!!!'-groep, met een beperkt aantal leden.

Maar de 'place to be' voor al uw Kinepolis-ongenoegen is de 'Kinepolis gaat erover' Fanpage, die vandaag fungeert als soort van virtuele vakbond van Kinepolis-klanten. De groep bereikte op Facebook intussen al 42.289 leden heeft. Ik overweeg alvast een lidmaatschap.

Tuesday, August 4, 2009

Facebook goes Hollywood



Pas verschenen en flink wat heibel over in de VS: The Accidental Billionaires: The Founding Of Facebook. Het idee is niet helemaal nieuw. CEO Mark Zuckerberg zou volgens het boek het idee voor Facebook gepikt hebben van een reeks medestudenten aan Harvard. De Facebook-bedenkers waren ook niet bepaald de klassieke nerds met brilletjes en T-shirts. Ook Hollywood loopt warm voor het verhaal, want Kevin Spacey kocht inmiddels de filmrechten op.

Oprichter Mark Zuckerberg wordt niet bepaald warm van het boek, maar dat is geen verrassing. De eerste reviews spreken van onjuistheden of halve waarheden. Het grootste deel van de mensen die betrokken waren bij de oprichting van Facebook hebben geen medewerking verleend aan het boek. Ook David Fincher zou betrokken zijn bij de film over de oprichting van Facebook.