The world needs only five computers

We schrijven november 2006. Greg Papadopoulos, CTO van Sun Microsystems doet op zijn blog een voorspelling: binnen enkele jaren blijven er nog slechts een vijftal computers over, mét bijhorende software, die we allemaal zullen nodig hebben.

Voor alle duidelijkheid: Papadopoulos omschrijft in deze context een computer als een cluster van honderden of duizenden processors en miljoenen harde schijven. Niet het toestel dat u op uw bureau heeft staan. Al zal u met deze pc binnenkort wel regelmatig die vijf overgebleven supercomputers raadplegen. Wie zal die 'vijf' computers aanbieden? De CTO citeerde namen als Google, eBay, Amazon.com, Microsoft, Yahoo, Salesforce.com en dan nog een computer uit Azië die hij zelf omschrijft als ‘the great computer of China’.

In het licht van de huidige hype rond cloud computing was zijn uitspraak behoorlijk to the point. Microsoft gaf recent aan datacenters aan het uitrollen te zijn. Al zijn er nog gegadigden. Zo gaf opslagspecialist EMC onlangs zijn ambities in the cloud te kennen, zo vertelde Vance Vance Checketts, CTO van Mozy (dat onlangs door EMC werd overgenomen) me deze week in Las Vegas tijdens EMC World, waar ik zelf aanwezig was. En zelfs Sun zelf, dat zich oorspronkelijk niet in de lijst van vijf presenteerde, blijkt ambities te hebben in cloud computing.

Over clouds gesproken. Dondere wolken hangen ook over het immer zonnige Vegas. De gok- en entertainmentinndustrie lijdt onder de slechte economie. Toen ik er was, las ik het bericht dat het Tropicana hotel in Chapter 11 zou gaan. Het MGM hotel zag het voorbije jaar zijn omzet met 30 procent dalen.

MMV: ITProfessional.be

"One and Done"

De beslissing van Justine Henin krijgt veel werkklank in de Amerikaanse pers. Ik bevind me momenteel in Orlando voor een congres. En zag de (voormalige) tennisspeelsters op de eerste pagina van de USA Today staan toen ik deze morgen de deur van mijn hotelkamer open deed en de krant, naar goede gewoonte, op de deurmat zag liggen. 'One and Done' zo kopte de krant, die meer dan één pagina besteedt aan de Waalse. Opmerkelijk is dat, in vergelijking hiermee en voor zover ik dat hier kan inschatten, de weerklank bij de Vlaamse pers eerder beperkt blijft.

Ze scoren uit het Oosten

Een Europees staalbedrijf dat werd overgenomen door Tata. Het Amerikaanse IBM dat zijn computerafdeling doorsluist naar het Chinese Lenovo. Brazilianen die de eerste viool spelen bij Inbev. Of een Russische oliemagnaat die de koers bepaalt bij voetbalclub Chelsea. Allemaal geen toeval, meent Antoine van Agtmael in zijn boek ‘De Nieuwe Multinationals’. “De rollen worden omgedraaid. Deze eeuw is die van de opkomende markten. En die komen doorgaans uit het Oosten”

Ik interviewde van Agtmael de voorbije zomer voor een artikel ('Ze kwamen uit het Oosten') en gisterenavond laat, toen ik op televisie de halve UEFA-cup finale zag tussen Zenit Sint-Petersburg - Bayern München, moet ik er aan terug denken.

Zenit is qua voetbal absoluut een nieuwe multinational. Het had de 4-0-overwinnning niet gestolen, maar won op eigen kracht, met een mengeling van plaatselijk talent, één Belg (al deed die gisteren niet mee) wat exotische voetballers en een Nederlandse coach. Een geheel dat sterk genoeg bleek om met het Duitse Bayern de vloer aan te vegen.

Showtime

Eergisteren moest ik twee presentaties geven. Eentje in de ochtend voor Siemens, en eentje in de namiddag voor KMO IT. Goed voor ongeveer anderhalf uur on stage. Ik doe dat graag, hoort ook bij mijn job. De laatste tijd ook meer en meer. Het was de vijfde presentatie op vier maanden tijd.

Bij KMO-IT mocht de keynote één uur duren, wat behoorlijk lang is om de aandacht van het publiek te behouden. Daarom kies ik ook meestal voor de guerillia-techniek. Ik heb zodanig veel slides dat het tempo strak blijft. Ik probeer er af en toe een grapje en cartoon tussen te smijten. Al is het altijd opmerkelijk hoe het publiek er verschillend op kan reageren.

Vaak zit het ook in kleine dingen zoals de zaalindeling. Siemens ging door in de zalen van Kinepolis te Gent (Decascoop). Prima akoestiek en groot scherm waardoor de foto's uit mijn Powerpoint meer dan supergroot werden geprojecteerd. Bij KMO IT in Flanders Expo, wat niet mis is. Mooie zaal, maar een tikkeltje te groot en teveel stoelen, 400 namelijk voor 280 inschrijvingen. In principe kon er een wand naar beneden om de zaal in twee te delen, maar daar waren de mensen van Flanders Expo niet op voorzien.

Niet te vergelijken

Internet zorgt voor transparantie, zo hoor ik vaak. En vergelijkingssites als Kelkoo.com en bellen.com zijn daar het ultieme voorbeeld van. Recent lanceerde ook Mediagroep Sanoma in ons land een vergelijkingssite om producten, diensten, winkels en prijzen vergeleken, zo wist Jef Bouwens van Sanoma me te vertellen.

De site van Sanoma baseert zich op het model van Kieskeurig in Nederland. Momenteel is de content van de site nog vooral gebaseerd op wat er in Nederland wordt aangeboden. Als is het de bedoeling om weldra ook een echte 'Belgische' site on-line zetten. Toch blijkt het concept in onze buurlanden, met sites als Kelkoo op kop, een stuk meer ingeburgerd. Benieuwd of hier verandering in komt.

Iceland in four days

De duurste Web analytics software ter wereld

De goedkoopste software voor Web analyse kent u waarschijnlijk al. Dat is Google Analytics. Kost helemaal niks. Ook met Indextools, afkomstig van een bedrijf uit Hongarije en intussen ingerekend door Yahoo, zou u nog vrij goedkoop wegraken. Aan aankoop welteverstaan. Want uiteraard heb je nog mensen nodig om alles aan de praat te krijgen.

Sinds vorige vrijdag ken ik ook de duurste tool voorWeb analytics. Dat is Visual Sciences, dat sinds kort is overgenomen door Omniture. Dat weet ik, omdat ik vorige week een presentatie bijwoonde van Eric T. Peterson, een of andere goeroe in de materie. De man had de bouade tijdens zijn speech laten vallen. Alleen had ik de naam van het betreffende bedrijf niet goed begrepen en dus ook niet genoteerd.

Gelukkig kon ik dat tijdens de Vraag en Antwoord-sessie nog te weten komen. Ik herinnerde hem er nog eens extra aan dat ik journalist was. En altijd een ‘hot quote’ kon gebruiken. Waarna hij een beetje rood opliep, rond de pot begon te draaien, maar toch sportief genoeg was om de naam Omniture te laten vallen. Een half miljoen tot een miljoen dollar zou het kosten om deze Webtoepassing in zijn geheel te implementeren, vertelde hij. Uiteraard bedragen die alleen bestemd is voor heel grote websites of –projecten.

De prijs voor Omniture bleek overigens recht evenredig met het pakeerticket dat ik die vrijdag moest betalen om de presentatie te kunnen bijwonen, en vooral: om op het eind ook weg te raken. Maar om de duurste Web analytics software ter wereld te kennen, daar moet je nu eenmaal wat voor over hebben...